پرسش: آلیاژ سکه

باسلام
آلیاژ سکه از مس روی الومنیوم برنج
سکه از گذشته های دور به عنوان پول رایج کشور ها مورد استفاده قرار می گرفت این تکه فلز کوچک به منظور استفاده در داد و ستد اقتصادی یک جامعه توسط دولت ها طراحی و استفاده می شود تاریخچه اولین سکه های فلزی به حدود 5000 سال پیش می رسد که مربوط به تمدن دره سند بوده و در پاکستان کنونی پیدا شده است  با گذشت هزاران سال هنوز هم سکه ها با ارزش های متغیر کاربرد دارند فلز های سکه که در سکه زنی مورد استفاده قرار میگیرند شامل سه عنصر طلا , مس و نقره است آرایش الکترونی این سه لایه فلز d10 S1 می باشد .
فلزهای سکه ایران
از زمان 2500 سال پیش زمان داریوش کبیر که سکه رسمی شد تا حدود 40 سال پیش سکه از پول های رایج کشورمان بود اما امروزه به خوبی می توان مشاهده نمود که ارزش آن حتی به عنوان پول خورد نیز در حال کمرنگ شدن است در همبن چند سال پیش سکه های 5 و 10 تومانی ارزش خاصی داشتند فلز های سکه و سکه های فلزی در ایران از آلیاژ مس , نیکل و روی تشکیل شده است . آلیاژ مس و نیکل جزء رایجترین آلیاژ ها در ساختن سکه است که رنگ نقره ای داشته و در برابر سایش مقاوم می باشد. فلز روی سفید متمایل به آبی بوده و چهارمین فلز مورد استفاده در دنیاست .
آلیاژ سکه 100 تومانی چیست ؟
در رابطه با فلزهای سکه 100 تومانی و آلیاژ به کاررفته در این نوع باید گفت با عیار 92 درصد فلز مس , حدود 6 درصد آلومینیوم و تقریبا با دو درصد نیکل به تولید می رسند در سکه های 50 , 100 , 200 و 500 تومانی باید گفت که آلیاژ ها شبیه هم هستند همچنین در سکه های ایرانی نسبت به سکه های سایر دنیا کمتر از آلیاژ گران قیمت نیکل استفاده شده است .
آلیاژ سکه 500 تومانی چیست ؟
در خصوص سکه های 500 تومانی می توان گفت که سکه های نیکل – برنجی 200و نیز سکه های 500 تومانی دارای عیار 64 درصد مس , میزان روی 24 درصد و نیکل به کاررفته در آن نیز حدود 12 درصد می باشد این در حالی است که سکه های دیگر نقاط کشور های جهان با نیکل 20 درصد ساخته می شوند در خصوص ذوب کردن این سکه ها نیز می توان گفت که به دردسر جمع کردن و ذوب آن نمی ارزد سکه های قدیمی 25 و 50 تومانی دارای درصد بیشتری نیکل بودند .
استفاده ازمس در سکه به این دلیل است که مقاومت زیادی در برابر خوردگی دارد ، به آن اجازه می دهد شکل خود را حفظ کرده و حتی پس از قرار گرفتن در معرض عوامل جوی بسیار بد ، مثل سال ها فرو رفتن در زیر دریا، قرن ها دوام بیاورد. همچنین ، سکه های مسی کاملاً قابل بازیافت هستند ، بنابراین حتی در صورت استفاده نشدن به عنوان پول رایج می توان آنها را ذوب و دوباره طراحی کرد.
مس
روند تولید این نوع پول با همجوشی فلزاتی که ترکیب شیمیایی آن خواهد بود ، آغاز می شود. سپس با یک فرآیند غلتان ، برش دیسک ها (بلنک یا شاهد) و یک فرآیند شیمیایی فیزیکی از اکسیداسیون و پرداخت (قطعه شویی) این بلنک ها ادامه می یابد.
به عنوان مثال سکه‌های ایران آلومینیوم – برنزی ، ۱۰۰ تومانی با عیار ۹۲ درصد مس، ۶ درصد آلومینیوم و ۲ درصد نیکل تولید می‌شوند در حالی که سکه‌های نیکل – برنجی ، ۲۰۰ و ۵۰۰ تومانی با عیار ۶۴ درصد مس و ۲۴ درصد روی و ۱۲ درصد نیکل ضرب می‌شوند . ترکیب آلیاژهای به کار رفته در سایر سکه های ۵۰، ۱۰۰، ۲۰۰ و ۵۰۰ تومانی هم تقریبا به همین شکل است درحالی که به گفته کارشناسان این نوع سکه‌ها در نقاط دیگر دنیا با حدود ۲۰ درصد نیکل ساخته می‌شود.