با احترام به نظر جناب آقای رضایی،
شخصا" بعنوان مجموعه دار عقیده دارم که سکه معیوب در هر صورت سکه هست، بودن سکه معیوب در مجموعه بسیار بهتر از فقدان و نبود آن در مجموعه میباشد! مگر آنکه بحث تجارت (خرید و فروش) و دیدگاه شغلی مرتبط با سکه های کلکسیونی مطرح باشد نه مجموعه داری!
طبعا" مجموعه دار به مرور زمان مجموعه خود را ارتقاء میدهد، سکه معیوب را با سکه سالم تعویض میکند، سکه با کیفیت پائین را با سکه با کیفیت بالا معاوضه میکند، حتی پا از این فراتر گذاشته و سکه های با کیفیت بالا را فقط با سکه های UNC معاوضه مینماید تا مجموعه ای ایده آل و بی نقص داشته باشد!
ولی بحث اصلی اینست که این امر به مرور زمان صورت میگیرد، به زبان ساده تر قدرت مالی مجموعه دار بایستی لحاظ شود!
مگر آنکه مجموعه دار مولتی میلیاردر باشد و از همان ابتدا سکه های با بالاترین کیفیت ممکن را خریداری کرده و مجموعه اش را کامل کند، اصلا" مولتی میلیاردر نیاز به خرید تک تک سکه ها ندارد، همان ابتدای کار بطور یکجا مثلا" مجموعه سکه های با کیفیت بانکی دوره های قاجار، پهلوی و جمهوری را خریداری مینماید و نگران ارزش و قیمت آن هم نمیباشد!
برای یک کلکسیونر شیرینی مجموعه داری به همین تکامل و ارتقاء تدریجی کمیت و کیفیت سکه های مجموعه هایش میباشد!
بعنوان مجموعه دار، شخصا" کامل بودن مجموعه ام را در اولویت قرار میدهم، سپس ارتقاء کیفیت آنرا
بعنوان مثال اگه دوستان عزیزمان در فروشگاه "ایران آنتیک" سکه های دستکدار و معیوبی مشابه سکه ای که بنده ضمیمه نموده ام از سکه های با کمیت نایاب و بسیار نایاب، با "قیمت مناسب" قرار دهند، بنده خریدار هستم، بعنوان مثال پنجهزار دیناریهای دوره ناصرالدین شاه، مظفرالدین شاه و محمد علی شاه و ...!