مطلب مربوط به آخرين پست اينستگرام سكه هاست
به سيم آخر زدن؛جريان برق هاي اولين با سه سيم به اطراف ميرسيد كه يكي از آن سيم اتصال چراغ كوچه خيابان ها بود و دومي آن براي دكاكين و خانه ها و آخرين آنها سيم فاز به نام شاه سيم كه خوردن و دست زدن به آن باعث پرت شدن و هلاك و رهايي از قيد زندگي ميگرديد
نقل از جعفر شهري
كتاب قند و نمك
انتشارات معين
سلام ، در منابع از هر دو معنی «به سیم آخر زدن» یادی شده ، ولی بنظرم باید دید قدمت این ضرب المثل به چه زمانی میرسه؟
ممکنه نظر جعفر شهری درست باشه اگر همزمان با برق دار شدن طهران در دوره قاجار باشه. یا درست نباشه اگر پیش از ورود برق و سیم برق باشه.
بنظرم منظور از سیم ، سکه نقره ، و آخر زدن ، خطر کردن و ریسک کردن باشه.
البته آقای جعفر شهری از بزرگترین صاحب نظران تاریخ معاصر هستند. ولی مطلبی که در مورد سیمهای برق گفته شده، از نظر فنی به هیچ عنوان صحیح نیست. در شبکه برق هیچ وقت سیم سومی با ولتاژ بالاتر و خطرناکتر وجود نداشته.
با سلام
در قدیم افراد وقتی بر سر چیزی شرط بندی و قمار میکردند چون خود را دست و دلباز می دانستند اول از سکه های طلا(زر)شروع میکردند و وقتی سکه های زر آنها تمام میشد از سکه های نقره(سیم)شروع میکردند و وقتی آخرین سکه های سیم آنها در حال تمام شدن بود می گفتند ((زده به سیم آخر))سیم در این اصطلاح به معنی نقره است.ریشه اصلی این ضرب المثل این است .