شاه طهماسب یکم

دوره شاه  طهماسب  یکم (930-984 ق/ 1524 – 1576 م)

شاه طهماسب كه پسر بزرگ شاه اسماعيل است، در صبح چهارشنبه 24 رجب 919 متولد شد و در صبح روز دوشنبه 19 رجب 930 به جاي پدر به سلطنت رسيد و بعد از 53 سال و شش ماه و 26 روز سلطنت در سه شنبه 15 صفر سال 984 در قزوين پس از مدتي بيماري درگذشت. سن او در زمان مرگ 64 سال و يك ماه و بيست و پنج روز بود. جنازه پادشاه را در مزار شاهزاده حسين قزويني به امانت گذاشتند و طبق نوشته تاريخ عالم آراي عباسي، سپس نعش را در ضريح حضرت رضا(ع) به خاك سپردند تا آنكه در سال 1005 هجري قمري يعني سال دهم سلطنت شاه عباس یکم، عبدالمومن ازبك بر مشهد استيلايافت و قبرهاي كليه شاهزادگان صفوي را كه در آنجا بود، شكافته و استخوان هاي آنها را بيرون آورد و مي خواست به بخارا ببرد. ولي انباردار ويژه شاه عباس كه در مشهد بود، خان ازبك را فريب داد و گفت اگر استخوان هاي شاه طهماسب را به عوامل شاه عباس در طبس ببري انعام زيادي خواهي گرفت و او نيز چنين كرد و استخوان هاي شاه طهماسب را به اصفهان حمل كردند و پس از آنكه در امامزاده اي به امانت گذاشتند، به عتبات عاليات فرستادند و در محلي نهاني به خاك سپردند.