سلام و وقت بخیر
من 5 سکه مسی از کسی دریافت کردم. اول میخواستم از اصالت سکه ها مطمئن بشم و بعد اینکه اینها مربوط به چه دوره ای هستند؟ البته چیزی که از صاحب سکه ها شنیدم اینه که مربوط به دوره سلطان محمد غوری هست.
3 سال پیش
واقعا بی ارزشن؟ چون مسی هستن یا کیفیت پایین دارن یا دلیل دیگه ای داره؟
من جایی خوندم ارزش سکه رو بر اساس به ترتیب کمیت، جنس، کیفیت و سال ضرب محاسبه میکنن.
درود به همه دوستان
به نظرم مهم این است که از چه زاویه ای به این سکه ها نگریسته شود. همین مقدار که کاربر محترم که سوال کردند ، متوجه بشوند که ارزش بالایی ندارد و مبلغ زیادی برای آن پرداخت نکنند کافی ست. اما اینکه بگوییم این سکه ها هدر دادن وقت و سرمایه است رو چندان موافق نیستم.
سراغ ندارم مجموعه داری را که ابتدا به ساکن ، از سکه های نایاب شروع کرده باشد. همه ما از سکه های ارزان و معمولی شروع کرده ایم.
اگر زاویه یک کار فرهنگی و در کنار آن سرگرمی به مجموعه نگاه شود ، جمع کردن این سکه ها هم اتلاف وقت و سرمایه نیست. اگر صرفا به ارزش افزوده ای که بعدها بر مجموعه مترتب خواهد بود نگاه کنیم ، بله فرمایش جناب شریف زاده متین است.
اما نظر شخصی من این است که هر سکه ای که سالم باشد و قیمتی متناسب با توجه کیفیت و کمیت آن سکه داشته باشد ، ارزش جمع آوری دارد. مهم این است که به قیمت باشد.
مجموعه دار بعدها راه خودش را پیدا میکند و بصورت تخصصی و حرفه ای تر این موضوع را دنبال خواهد کرد.
سکه ها اصل هستند. لطفا توجه بفرمایید که هر سکه چکشی یا قدیمی الزاما ارزشمند نیست. بعنوان یه کلکسیونر که وقت و علاقه و حتی ممکنه پولتون رو صرف اینکار بکنید خواستم خدمتتون عرض کنم از لحاظ ارزش مادی هیچکدام از سکه های مذکور ارزش خاصی ندارن.
پیرو دستورالعمل سایت سکه ها سعی نداریم تا در مورد قیمت مسکوکات چکشی اظهار نظر نماییم . اما لازم است تا جناب شریف زاده منظور خود را از ارزش خاص ، واضح بیان دارند. گرچه غیر قابل انکار است که بعضی سکه های چکشی بر خلاف گمان بسیاری از مردم چندان کمیاب و گران قیمت نیستند ( مانند شماری از سکه های نادر شاه افشار که فراوان تر از برخی مسکوکات ماشینی قاجار و حتی پهلوی هستند ) ، اما سکه های در تصویر به دلیل تعلق به حکومتی محلی که تقریبا مقارن با دوره ی استیلای ترکان و همزمان با غزنویان روی کار بوده اند و تعداد ضرابخانه ها و شمارگان ضرب مسکوکات ایشان آنقدرها هم بالا نبوده ، چندان بی ارزش نیستند ...
مساله عرضه و تقاضا هست . این سکه های شما تقریبا برای هیچ کلکسیونر حرفه ای جذابیت ندارن بنا بدلایل متفاوت ( مثلا از لحاظ تاریخی این حکومت اسلامی ارزش تاریخی مهمی نداشته . دوم سکه ها از لحاظ زیبایی هیچ جذابیتی ندارن و بعضی عوامل دیگه که باعث بی ارزشی اونها میشن. اما جنابعالی سکه های ژولیوس سزار یا سکه قاتل ژولیوس سزار بنام بروتوس رو که EID MAR نام داره ملاحظه بفرمایید و میبینید هزاران و ده ها هزار کلکسیونر آرزوی داشتن اونها رو دارن)/ در نهایت این نظر بنده بود تا خدمتت عرض کنم وقت و سرمایه خودتون رو برای این موارد هدر ندین ولی تصمیم گیرنده نهایی خود جنابعالی هستین. در مورد سکه های اسلامی با ارزش میشه از سکه های حجاج بن یوسف نام برد.
در مورد فرمایش جناب آقای حسینی بهتر است عرض کنم که اگر ایشان یا سایر بزرگواران اطلاعی از فروش این سکه در auction های معتبر بین المللی دارند بفرمایند. بنده تا حالا ندیدم این سکه ها در هیچ آکشن معتبر بین المللی فروش رفته باشند. اگر موردی جنابعالی اطلاع دارید ممنون میشم بفرمایید تا بنده اطلاعات خودمو تصحیح کنم ـ. اما مثلا کافیه شما عبارت Julius Caesar coins رو سرچ بفرمایید تا مشاهده کنید چقدر در دنیای کلکسیونرها پرطرفدار هستند. منظور بنده از ارزش خاص اینکه که حداقل اینقدر خواهان داشته باشه که در کشورهایی که بصورت قانونی خرید و فروش سکه انجام میگیره این سکه ها فروخته شده باشند و یا برای فروش عرضه شده باشند. در ضمن تا حالا بنده ندیدم در فروم های معتبر مانند coin talk صحبتی از این سکه شده باشه. در هر صورت اگر جناب آقای حسینی نمونه ای از عرضه این سکه ها رو در آکشنهای معتبر یا بحثی در مورد اینها در فرومهای سکه شناسی مشاهده فرمودند با کمال امتنان از تجربیات ایشون استفاده میکنم.
در پاسخ به جناب شریف زاده ذکر چند نکته ضروری به نظر می رسد که در ذیل بیان می گردد :
1- نخستین نکته اینکه از دوستان دعوت می شود که به جای به کار بردن تعابیر انگلیسی متعدد، از معانی فارسی آنها استفاده نمایند تا دوستان کم تجربه تر دچار سردرگمی شده و خدای ناکرده شائبه ی به رخ کشیدن اطلاعات شخصی در اذهان به وجود آید. (مانند تعبیر auction که معادل "حراج" خودمان است)
2- جناب شریف زاده ی عزیز ! بنده یک امر کلی را در مورد مسکوکات حکومت های محلی (چون غوریان) ذکر نمودم که مورد تأیید بسیاری از کلکسیونرهای حرفه ای است. نیازی نیست که بنده یا سایر عزیزان برای اثبات کمیاب و ارزشمند بودن مسکوکات حکومتی که حتی بسیاری از مردمان جهان از اصل وجودش بی خبر هستند، شاهد مثال بیاوریم!
3- آیا واقعا ملاک شما برای کمیاب و گرانبها دانستن یک سکه، صرفا عرضه ی آن در حراجی هایی چون heritage ، numisbids ، sixbid و ... است؟! در این صورت به دلیل عدم فروش حتی یک نمونه از بسیاری کالاهای "سکه ها" و "ایران آنتیک" در حراجی های نامبرده، بایستی اجناس ارائه شده توسط آقای موسوی و دوستانشان را فاقد ارزش بدانیم! حال آنکه این امر به هیچ عنوان پذیرفتنی نیست.
4- وقتی بنده از ارزشمند بودن یک مسکوک سخن به میان می آورم، معنایش این است که سکه ی نامبرده فاقد ارزش نیست و به عنوان یک اثر تاریخی دارای بهایی قابل ذکر می باشد. نه آنکه لزوما دارای ارزشی فوق العاده و محبوبیتی مثال زدنی در میان اهل فن است! و البته "مدال جلادت محمد علی شاه" از "مدال یادبود بیست و پنجمین سال سلطنت محمد رضا پهلوی" بسیار گرانتر است (همچون سکه ی قاتل ژولیوس سزار که از مسکوک غوریان با ارزش تر می باشد!) ؛ لیکن هیچ کدام از مسکوکات مورد اشاره فاقد ارزش نبوده و هر یک از لحاظ قیمت، در جایگاه خاصی قرار می گیرند.